زمینه و هدف: تا سال 2020 افسردگی دومین بیماری پس از بیماری­ های قلبی عروقی خواهد بود که سلامتی و حیات انسا ن را در سراسر جهان تهدید خواهدکرد. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان ذهن­ آگاهی، تعهد و پذیرش، و ترکیبی بر افسردگی انجام شد. روش: این پژوهش از نوع شبه­ آزمایشی و با طرح پیش­ آزمون و پس­ آزمون با گروه ­ گواه بود. جامعه پژوهش شامل همه بیماران مبتلا به افسردگی با دامنه سنی 14سال بود که در سال 96-1395 به مراکز مشاوره شهر یاسوج مراجعه کردند. از میان مراجعه­ کنندگان به این مراکز، 60 بیمار مبتلا به افسردگی که به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش و یک گروه گواه جای دهی­ شدند. گروه­ های آزمایش در هشت جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه گواه مداخله ­ ای دریافت نکرده است. برای جمع آوری داده ­ ها از مقیاس افسردگی بک (1997) استفاده شد. یافته­ ها: نتایج تحلیل کواریانس چندمتغیری نشان داد بین چهار گروه در نمرات پس­ آزمون افسردگی تفاوت معنی­ داری وجود دارد (3= df، 43/26=F، 0/05>P). یافته­ های این مطالعه نشان داد که مداخله مبتنی بر درمان ذهن­ آگاهی و تعهد و پذیرش، و ترکیبی بر افسردگی اثر معنی دار داشته است، اما درمان ترکیبی به طور معناداری مؤثرتر از ذهن­ آگاهی و تعهد و پذیرش (3= df، 0/05>P) بوده است. نتایج همچنین نشان داد که تفاوت بین دو گروه تعهد و پذیرش و ذهن­ آگاهی، غیرمعنادار است (3= df، 0/05